Bu dayanıklı küçük köpek tüylerinin kesim biçimiyle daha da kısa görünenScottish Terrier kısa bacaklara sahiptir. Buna rağmen güçlü, aktif ve şaşırtıcı derecede çevik bir hayvandır. Kürkü sık ve sert, alt kürkü ise hava şartlarından onu koruyacak kadar kalındır. Siyah, buğday sarısı ya da kaplan desenli olabilir. Dik kulakları İskoç Terrier'e düşünceli bir görünüm verir. İri bir burnu ve dişleri vardır. Alın çıkıntısı belirgindir. Koyu renk gözleri badem biçiminde, boynu adalelidir. Kuyruk orta uzunlukta ve sırtta düz ya da hafif kıvrık taşınır.

Cesur ve dikkatli Scottie koruyucu ve sert; ancak sevgi doludur. Tamamen kendine has karakteri vardır. Bu ırkın alışılmadık değişken davranış ve ruh halleri vardır. Yaşlandıkça somurtkan ve asabi olabilir. Çok iyi bekçi köpeğidir. İnatçı olduğundan disiplinli bir eğitime erken başlanmalıdır. Aksi takdirde evi yönetmek isteyecektir. Hayat dolu, mağrur ve zeki bu terrier aile dışındakilerle pek ilgilenmez ve hemen kabul etmez. Havlamayı, yürüyüş saatlerini ve topla oynamaya bayılır. Çocuklarla arası iyidir; ancak en iyisi ona saygı gösteren olgun çocuklarla birlikte olmasıdır. Bu köpekler iyi birer ev köpeğidir. Azara ve övgüye karşı çok duyarlıdır.

Bu köpek apartman hayatı için uygundur. Bahçesiz de yapabilir. Serin iklimi tercih eder.

Egzersiz İhtiyacı 

Uygun boyutta bir bahçesi varsa Scottie kendi kendinin egzersiz ihtiyacını karşılayacaktır. Ancak uzun yürüyüşlerde size eşlik etmekten de büyük mutluluk duyar.

Sert ve telsi tüylerin düzenli bakımı önemlidir ve tüy dökme mevsiminde ekstra bakım gereklidir. Sadece gerektiğinde banyo yaptırılmalıdır. Yılda iki kez profesyonel traş gerekir. Vücuttaki tüyler aşağı etek gibi sarkacak şekilde uzun tutulurken yüzdeki tüyler daha kısa kesilir ve öne taranır. Bu ırk neredeyse hiç tüy dökmez.

İskoç Terrier, 1700'lerde İskoçya'da geliştirildi; ancak bugün bildiğimiz köpek 1890'dan beri aramızdadır. Irka önce aynı isimdeki İskoç kasabasından gelen Aberdeen Terrier deniyordu. Pek çok diğer yere yakın terrier ırkı gibi Scottie de özellikle de tilki, porsuk, samur ve tavşan gibi kovuklarda yaşayan hayvanların avında kullanılırdı. Bugün bu kendine özgü ırk hala avcı güdülerini korusa da temel olarak eşlik köpeği olarak beslenmektedir.