İskoç Geyik Tazısı, uzun tüylü bir Greyhound gibi görünür. Ancak daha uzunScottish Deerhound ve iri kemiklidir. 7,5 -10 cm 'lik telsi kürkü, bıyığı, sakalı ve yelesi ile kendine has bir tazıdır. Sert ve telsi kürkü grinin çeştli tonlarında, sarı ya da çizgili olabilir. Burun kısmı uca doğru incelir. Göğüs, ayaklar ve kuyrukta biraz beyaz kabul edilebilir. Tüyler baş ve gövde altında daha yumuşaktır. Başı köpeğin bütünüyle orantılı olarak uzun, yere paralel ve yüksekte taşınır. Gözler ya kestane rengi ya da eladır. Burun koyu renklidir. Dişler birbirininin tam üstüne gelecek şekilde kapanmalıdır. Alın çıkıntısı çok azdır. Yumuşak kulaklar başın gerisine doğru yatık taşınır. Köpek dikkat kesildiğinde yarı diktirler. Uzun ve düz ya da kıvrık kuyruk neredeyse yere kadar uzanır.

Sakin ve kibar bir köpektir. Oldukça sevgi dolu ve çocuklarla arası mükemmeldir. Oldukça cesur ve sadık olmasına rağmen herkesle arası iyi olduğundan bekçi köpeği değildir. İskoç Geyik Tazısı zaman zaman inatçı olabilir ve komutlara itaat etmekte isteksiz davranabilir. Diğer köpeklerle arası iyi olsa da köpek dışındaki diğer hayvanlarla güvenilir değildir. İskoç Geyik Tazısı'nın kendine has bir ağlaması vardır.

İskoç Geyik Tazısı apartman hayatına uygun değilse de erişkinleri yeterli egzersiz imkanı sağlandığında bir apartman dairesine de uyum sağlayabilir. Etrafta koşabileceği büyük bir bahçesi olduğu sürece ev içinde çok hareketli değildir.

Bu aktif ırk bol harekete gereksinim duyar; ancak tasmasız etrafta koşuşturmasına izin verilmemelidir. Çok hızlıdır ve küçük hayvanları ve hareket eden diğer nesneleri kovalamak isteyebilir. Bu ırk mükemmel bir koşu arkadaşıdır.

Sert ve telsi tüyleri sık sık tarama gerektirir. Biraz tüylerde kırpma ve düzeltme gerekebilir ancak bu çok zahmetli bir iş değildir.

Kökeni 

Greyhound, İngiliz adalarının yüzlerce yıllık bir sakinidir. İskoç köpek ırkları İngiliz akrabaları ile eş zamanlı gelişim gösterdi. İskoçya'da Greyhound, kendine has bir köpeğe dönüştü ve İskoç Geyik Tazısı adını aldı. Orta Çağ'daki İskoç kabile şeflerinin geyik avı için üretilen bu köpek irileşerek daha da güç kazandı. İklimin sertliği ona bu günkü koruyucu kürkünü giydirdi. İskoç Geyik Tazısı bir zamanlar İskoç yüksek tabakasında öylesine popülerdi ki ırka İskoçya'nın kraliyet köpeği denirdi. Earl 'den daha aşağı bir ünvanı olan bu köpeklerden besleyemezdi. Silahla avlanmanın başlaması, geyik avcıları için gerekli açık alanlarının çitlerle bölünmesi ve eski İskoç klan sisteminin çöküşü İskoç Geyik Tazısı'nın sayısının azalmasına neden oldu. Aslında, ırk nerdeyse ortadan kalmıştı. Ancak, 1800'lerde ilgi tekrar artmaya başladı ve iki kardeş olan Archibald ve Duncan McNeill sayesinde ırk kurtuldu. Kraliçe Victoria bir İskoç Geyik Tazısı hayranı oldu ve Sir Walter Scott'ta da ayrıca bir tane vardı. II. Dünya Savaşı boyunca bu büyük köpekleri beslemek çok güçtü ve pek çoğu yok edilmek zorunda kalındı. Bazı kendini adamış meraklılar ise köpeklerini korumayı başardılar. Bugün bu çevik tazı oldukça güçlü koku alma yeteneğine sahiptir. Bazıları avlanma, iz sürme, yarışlar ve agility'de başarıyla kullanılmaktadır.