Doberman Pinscher, zarif, ancak adaleli ve çok güçlü bir köpektir. Güçlü veDoberman Pinscher derin göğüsü, kısa bir sırtı ve yine adaleli ve zarif bir boynu vardır. Ele sert gelen kısa tüyleri, mavimsi gri, kızıl veya açık kahverengi olabilse de temel olarak siyah ya da siyah ve pas rengidir. Çoğu kulüp beyaz lekeleri kabul etmemesine rağmen hala bazıları beyaz doğmaktadır. Tüyleri kısa, sık, serttir ve derisi vücudu sıkı sarar. Dişleri güçlü ve makas ısırışı ile kapanır. Gözleri canlı, zeki ifadeli ve koyu renklidir. Kulaklar genellikle ortalama 12 haftalıkken kesilir. İngiltere, kulak ve kuyruk kesimini cerrahi mücadele hariç ve bir veteriner hekim kontrolü dışında yasaklamıştır. Son zamanlarda pek çok üretici yavruları doğal haliyle bırakmaktadır. Doğal bırakıldığında kulakları av köpeği şeklinde sarkık durmaktadır. Bacakları yere dik basar. Doberman'ın yürüyüşü elastik ve zariftir.

Bir yüzyıldır mükemmel bir bekçi köpeği olarak üretilen Doberman Pinscher şaşırtıcı derecede azimli olmasının yanı sıra enerjik ve güçlü bir ırktır. Çok yönlü, oldukça zeki ve eğitimi kolaydır. Kararlı, korkusuz ve kendine güvenen, ancak asla vahşi bir köpek değildir. Ailesi ile birlikteyken asil, sadık ve sevgi doludur. Aile üyelerine fiziksel olarak da yakın olmak ister. Doberman koruyucu ve kendini ailesine adayan oldukça insana dönük bir köpektir. Doberman ondan korkmayan ve onda saygı uyandırarak onu disipline edebilecek bir sahibe gereksinim duyar. Doberman kendi haline bırakıldığında istediklerini yapmada biraz fazla kararlı olacağından tüm aile üyelerinin onu kontrol edecek bilgi ve tecrübeye sahip olması gerekir. Doberman, doğal olarak koruyucudur ve iyi bir koruma köpeği olması için dışardan ek bir eğitime ihtiyacı yoktur. Aksine aşırı korumacılığın önüne geçmek için erken yaşta çok iyi sosyalleştirilmelidir. Dobermanın iyi bir ev köpeği olması için düzenli ve tutarlı bir şekilde eğitilmesi gerekir. Eğitim pozitif yönlendirme yöntemiyle yapılmalıdır. Dişi Dobermanlar erkeklere göre eğitim açısından daha inatçıdır. Dobermanların saldırgan olduğuna dair bir ünleri olmasına rağmen bu yanlış bir bilgidir. Bu köpekler büyük ve koruyucu köpeklerdir. Doberman Pinscher iz sürme, bekçilik, koruma, polis ve ordu görevleri, arama ve kurtarma, terapi köpekliği, itaat yarışmaları olmak üzere yeteneklerini sergileyebileceği pek çok alanda kullanılabilir. Diğer köpeklere olan saldırganlığı AKC standardında kabul edilir. Genel olarak dominant bir ırk olsa da bireyler arasında karakter bakımından büyük farklar vardır. Bazıları oldukça munis bile olabilir. Bazıları tüm bir aileye bazıları ise tek bir insana bağlanır. Sahibiyle sürekli iletişim halinde olmak ister. Ailesiyle birlikte olmalı; arka bahçeye terk edilmemelidir.

Yeterli egzersiz sağlanırsa apartmanda yaşayabilirler; fakat çevresi çitlerle çevrili en az orta büyüklükte bir bahçede daha mutlu olur. Dobermanlar soğuğa karşı duyarlı olduğundan bahçe köpeği değillerdir.

Doberman, enerjik bir ırktır ve sık ve yoğun egzersize gereksinim duyar.

Doberman çok az tüy bakımına gereksinim duyar ve orta derecede tüy döker.

Bu ırkın geçmişi çok eskiye dayanmaz. Biraz Beauceron ve İngiliz Tazı kanı da dahil olmak üzere muhtemelen Danua, Alman Çoban Köpeği ve Rottweiler ve Pincsher çaprazlanarak 1860'larda Almanya'da geliştirildi. Bu karışımın yaratıcısı Louis Dobermann adındaki Alman bir vergi tahsildarıdır. Dobermann sık sık haydutlarla dolu bölgelerde yolculuk yapmak zorunda kalıyordu ve ortaya çıkabilecek her türlü durumda koruma ve bekçilik yapmaya yetecek bir köpek üretmek istedi. Üreticisinin ismini de koruyarak Doberman ilk defa 1876'da bir köpek yarışmasında halka tanıtıldı ve hemen büyük bir ilgi ve başarı kazandı.